Jestem z miasta, czyli tajemniczy Kórnik

Mam ogromny problem z tą recenzją. Nie chodzi tu o trudność w stworzeniu czegoś wartościowego oraz w miarę mądrego (choć łatwe to nigdy nie było i zapewne nie będzie). Rzecz w tym, iż strasznie ciężko mi zachować zdrowe podejście i obiektywizm do prezentowanej dzisiaj publikacji. Dlaczego? Zaraz wszystko wyjaśnię. 

 Dzięki uprzejmości Wydawnictwa „Skrzat” w moje smukłe, wysuszone przez mróz ręce, którym nie pomaga nawet norweska formuła, wpadła pewna książka. Nic w tym odkrywczego. Bardzo często zostajemy ze Zwykłą Matką obdarowywani słowem pisanym różnego kalibru: dziecięcego i takiego „bardziej na poważnie”. Tym, co z miejsca przykuło moją uwagę oraz zainteresowanie była okładka. Widać na niej fragment zamkowej wieży. Jakoś dziwnie znajomo wyglądającej. Czy to możliwe żeby był to zamek w Kórniku? Zaintrygowany przeczytałem notkę na odwrocie. O RETY! Okazało się, że wręcz cała akcja dzieje się w mieście mojego dzieciństwa. Małej lokacji w województwie wielkopolskim, oddalonej ok. 20 km od Poznania. Czegoś takiego w życiu bym się nie spodziewał. Znam już co prawda jedną wspaniałą autorkę, która osadza swoje, nomen omen, mroczne historie w Poznaniu i okolicach (to Joanna Opiat-Bojarska). Ale po raz pierwszy zetknąłem się z opowieścią, w której niejako „pierwsze skrzypce” gra kórnicki zamek i najbliższe okolice tego niezwykłego miasteczka. Zatem teraz już wiecie skąd moje wątpliwości w kwestii obiektywizmu.

„Testament Bibliofila” – Arkadiusz Niemirski. Od tego trzeba było zacząć. Nazwisko autora może Wam się kojarzyć z kultowym Panem Samochodzikiem. I słusznie! To on jest odpowiedzialny za szesnaście tomów jego przygód. Już w oparciu o tą informację można się domyślić jakiego typu książką jest omawiana przeze mnie propozycja. Mówiąc w skrócie: to młodzieżowa odpowiedź na „Kod Leonarda DaVinci” Brown’a. Serio! Zanim jednak wdam się w szczegóły, nakreślę (bez „spojlerów”) całą intrygę.

Oto zmarł Emanuel Karski – ekscentryczny architekt i miłośnik książek. W szczególności upodobał sobie zbiory zamkowej biblioteki w Kórniku. Trójce swoich dzieci oraz tajemniczej przyjaciółce pozostawia w kancelarii notarialnej identyczne koperty z płytą CD w środku i ze wskazówkami, mającymi pomóc im odnaleźć pozostawiony w spadku skarb. Rozpoczyna się wyścig z czasem, do którego dołączają także detektyw Barber, nastolatek o ksywce Omnibus (przypadek? - raczej nie), a nawet gangsterzy (przynajmniej na początku niewiadomego pochodzenia). Petentów jest zatem wielu, ale wygra tylko jeden najbystrzejszy umysł. Trop prowadzi do Kórnika, a ściślej rzecz biorąc do zamku i jest ściśle powiązany z jego historycznymi właścicielami z Teofilą z Działyńskich vel „Białą Damą” oraz Tytusem Działyńskim na czele. Od teraz liczy się jedynie spostrzegawczość, przebiegłość i kojarzenie faktów (nie tylko historycznych)…

Odkrywanie dalszych kart intrygi może pozbawić Was zabawy i niesamowitej frajdy podczas czytania, dlatego tu się zatrzymam i nie zdradzę nic więcej. No może poza stwierdzeniem, że to kawał znakomitej młodzieżowej opowieści detektywistycznej z historią w tle. Ja bawiłem się przy lekturze wyśmienicie. 420 stron „połknąłem” w dwa dni. Poraziła mnie przede wszystkim dokładność, z jaką autor przedstawia poszczególne lokalizacje, które znam prawie jak własną kieszeń. 
Oczywiście zdarzają się małe przekłamania wynikające z chęci upiększenia opowieści tudzież nadania jej odpowiedniego rytmu. Nie mogę za to wyjść z podziwu z jak ogromną starannością i szacunkiem potraktowano kórnicki zamek, jego zbiory oraz losy kolejnych właścicieli. Śmiem twierdzić, że większość oficjalnych przewodników i ksiąg nie jest w stanie w tak przystępny, a zarazem wyczerpujący temat sposób zagłębić czytelnika w ten niesamowicie ciekawy aspekt. Wielkie rzeczy działy się obok naszego domu. Wstyd nie znać tej historii. Oczywiście przemawia teraz przeze mnie patriotyzm lokalny. 
Niemniej zachęcam Was wszystkich do sięgnięcia po „Testament Bibliofila”. Nawet jeśli nie zainteresujecie się historycznymi wydarzeniami z ziem kórnickich, których autor zamieścił naprawdę sporo (czasem odnosiłem wrażenie, że pewne sytuacje w powieści są stworzone pod pretekstem opowiedzenia jakiejś anegdoty – faktów), to z pewnością wciągnięci zostaniecie w niebanalną intrygę, której nie powstydziliby się mistrzowie gatunku. Wierzę również, że po skończonej lekturze wsiądziecie do auta, pociągu, samolotu, statku itp. i odwiedzicie to przeurocze miasteczko. Całkiem obiektywnie powiem Wam, że warto…    

 http://www.skrzat.com.pl/index.php?p1=start